سحر، دانش شگرف و شیطانی است که به امور خارق العاده شباهت دارد اما خود خارق العاده نیست چرا که اولا آموختنی است و ثانیاً شخص جادوگر و مرتکب عمل جادوئی آخرین شخصی نیست که توانسته با توجهات و تلقینات شیطانی در مجاری عادت تصرف کند بلکه اشخاص دیگری هم با تعلیم می توانند به مانند او انجام دهند و جادوگر شخصی است که تحت تعلیم این علم شیطانی قرار گرفته و با الهامات و توجهات و اوراد طلسم های شیطانی اقدام به امور شبه خارق العاده می کند چرا که این اعمال شیطانی از درجه ی اعتبار از معجزه و کرامت که خداوند به بندگان صالح و برگزیده ی خود عطا می کند تفاوت دارد.

انواع سحر و جادو:

1 - سحر مؤثر: همان سحری که در آیه ی 102 سوره ی بقره دلالت بر تأثیر جدائی زن و مرد از یکدیگر داشت.

2 - سحر تخیّلی: که ساحران با بهره گیری از ساده لوحی مردم اقدام به اغفال آنان می نمایند چنان که در سرگذشت حضرت موسی (علیه السلام) و نمایان شدن ریسمان ساحران به صورت مار در قرآن به صورتی زیبا نقل شده است.

3 - سحر شیمیائی: در این نوع سحر شخص جادوگر با اطلاع از خواص اشیاء و عناصر طبیعت اقدام به اعمال خارق العاده می کند. چنان چه در تاریخ آمده ساحران فرعون در درون ریسمان هایشان مقداری جیوه به کار برده بودند که پس از تابش آفتاب به حرکت درآمد و اعجاب فرعونیان و حتی حضرت موسی (علیه السلام) را برانگیخت[3].

از آن جا که قرآن با صراحت از سحر و ساحر سخن به میان آورده و بر واقعیّت و حقیقت آن صحّه گذاشته است و هم چنین در داستان ها و فیلم ها و رمان ها سخن از سحر و جادوگری بسیار به میان آمده خود دلیلی روشن بر وجود سحر است چرا که در دنیای امروزی هم هر از گاهی شینده می شود که فلان عمل جادوئی از شخصی سر زده است و هر چند با ورق زدن کتاب ها نمی توان تاریخچه ی معیّنی برای اولین جادوگر و اطلاعات جادوئی را به دست آورد ولی این نکته قابل توجه است که می توان بنیان گذار و واضع این علم را به ابلیس نسبت دهیم چرا که تمامی بدی ها و گمراهی ها سرانجام به او منتهی می شود و اما گفته اند که شوم ترین منابع فساد در دست شوم ترین ملل بلاد منظور علم جادو و قوم یهود است چرا که هنوز هم قوم بی تعهّد بنی اسرائیل با تحریف آسمانی تورات، روش های جادوگری و رمّالی و شعبده بازی را در آن وارد ساخته اند و ساحت پاک و مقدس پیامبرانی هم چون حضرت ابراهیم خلیل (علیه السلام) و حضرت سلیمان (علیه السلام) را متهم به ساحری و جادوگری می کنند و فرشتگان الهی هم چون هاروت و ماروت را مورد غضب خداوند و جادوگرانی منفی معرفی می نمایند